W Wilnie otwarto pierwsze na Litwie hospicjum

Wileńskie Hospicjum im. Bł. Ks. M. Sopoćki, fot. wilnoteka

Hospicjum to jest idea, hospicjum to są ludzie, którzy zmagają się z chorobą nowotworową, to ich rodziny. Hospicjum to miejsce. W Wilnie otwarto pierwsze na Litwie stacjonarne centrum opieki paliatywnej.

W wileńskim Hospicjum im. Bł. Ks. Michała Sopoćki siostry ze Zgromadzenia Jezusa Miłosiernego i wolontariusze będą się opiekowali chorymi na raka. „Kiedy człowiek dostaje wiadomość, że ma chorobę nowotworową, to ma uczucie, że jest to jego ostatni dzień. W hospicjum jest inaczej. Tu staramy się każdy dzień wzbogacić i wypełnić” – mówiła siostra Michaela Rak, która tworzyła hospicjum od podstaw.

Wileńskie hospicjum jest jedyną placówką opieki paliatywnej na Litwie. Wcześniej, przez kilka lat, siostry ze Zgromadzenia Jezusa Miłosiernego prowadziły hospicjum domowe. „Rozmawiałem z prezydentem, premierem. Oni mi mówili, buduj, ale pieniędzy nie damy, bo nie mamy. Wtedy postanowiliśmy zbudować własne, katolickie hospicjum” – mówił obecny na ceremonii otwarcia hospicjum ks. kardynał Audrys Juozas Bačkis. Zdaniem s. M. Rak pierwsi pacjenci do hospicjum będą przyjęci już we wrześniu.

Hospicjum im. Bł. Ks. Michała Sopoćki mieści się w dawnym klasztorze wizytek. Budynek został odrestaurowany za pieniądze darczyńców, którzy ogółem na ten cel ofiarowali około 3 mln litów. Większą część funduszy przeznaczyła Fundacja Miłosierdzia z Irlandii, resztę środków – organizacje charytatywne z USA, Niemiec, Polski, Kanady oraz osoby prywatne.

Uroczystości otwarcia hospicjum rozpoczęły się Koronką do Miłosierdzia Bożego, po której odbyła się msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem metropolity wileńskiego ks. kard. Audrysa J. Bačkisa z udziałem nuncjusza apostolskiego abp. Luigiego Bonazziego. Po nabożeństwie odbyło się poświęcenie budynku. Na koniec odbył się koncert Marka Torzewskiego, dobrego przyjaciela s. Michaeli Rak.

Przeczytaj także:

 INAUGURACJA HOSPICJUM DOMOWEGO

Kolejki wąskotorowe w Polsce

Koleje wąskotorowe są zanikającym elementem polskiego krajobrazu. Powstały w XIX wieku, jako naturalna ewolucja istniejących wcześniej kolei konnych. W Polsce działa ponad 30 linii wąskotorowych. Niektóre z nich dogorywają w zapomnieniu, inne z kolei są turystyczną legendą obecną w literaturze, malarstwie i filmie. Oto kolejki wąskotorowe o niepowtarzalnym klimacie, które w wakacje zabiorą Cię w podroż, jak z czasów naszych pradziadków, gdy pokonanie 20 kilometrów było prawdziwą wyprawą.

Mapa Kolei Wąskotorowych

>

Bieszczadzka Kolej Leśna

>

Ełcka Kolej Wąskotorowa

>

Gnieźnieńska Kolej Wąskotorowa

>

Górnośląskie Koleje Wąskotorowe w Bytomiu

>

Kaliska Kolej Dojazdowa

>

Kolejka Parkowa Maltanka

>

Kolej Parkowa w Chorzowie

>

Kolej Wąskotorowa Rogów

>

Koszalińska Kolej Dojazdowa

>

Myślęcińska Kolej Parkowa

>

Nadmorska Kolej Wąskotorowa Gminy Rewal

>

Nadwiślańska Kolej Wąskotorowa

>

Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa

>

Pleszewska Kolej Lokalna

>

Przeworska Kolej Dojazdowa

>

Sochaczewska Kolej Muzealna

>

Starachowicka Kolej Wąskotorowa

>

Śmigielska Kolej Wąskotorowa

>

Średzka Kolej Powiatowa

>

Świętokrzyska Kolejka Dojazdowa

>

Turystyczna Kolejka Wąskotorowa Hajnówka

>

Wigierska Kolej Wąskotorowa

>

Wyrzyska Kolej Powiatowa

>

Zabytkowa Stacja Kolejki Wąskotorowej w Rudach

>

Żnińska Kolej Powiatowa

>

Żuławska Kolej Dojazdowa

Fot. Agencja BE&W

Więcej o kolejkach wąskotorowych w Polsce w serwisie pasazer.utk.gov.pl >>

http://poznajpolske.onet.pl/gallery/kolejki-waskotorowe-w-polsce,437.html

Ks. Roman Adam Kneblewski: Skąd kopniaki za miód?

Im bardziej grzesznik zatwardziały lub uwikłany, tym mocniej drażni go i niepokoi już sam widok księdza w kapłańskim stroju, nie mówiąc o jakiejkolwiek innej ewangelizacji…

http://gloria.tv/?media=305744

Jeden z komentarzy:

„Czasem, i to wśród ludzi kulturalnych można to zaobserwować…Siedzi przy stole na przyjęciu,grupa ludzi,i wesoło żartują,cieszą się,rozmawiają,wszyscy są zadowoleni, – sielanka. Ale wystarczy,że ktoś wspomni temat Kościoła, kapłanów, – nagle radosna atmosfera znika, a ludzie, którzy przed chwilą byli tacy mili i uprzejmi, nagle zmieniają się nie do poznania, wręcz namacalnie można odczuć pogardę i nienawiść… Ale miód Ewangelii trzeba dawać, tylko w dobrym opakowaniu, z wielką miłością, kulturalnie, z klasą…Staram się tak czynić nawet względem antyklerykałów których tylu spotykam…i powiem,że dużo, bardzo dużo zależy od opakowania, w jakim im ten miód podaję…Im ładniejsze, przyjemniejsze opakowanie, tym mniej się złoszczą a nawet słuchają i zastanawiają się… Z wyjątkiem tych, których dotknął trzeci stopień opętania, tam już tylko pomoże egzorcyzm, a takich ludzi wcale niejest mało, jak sądzą niektórzy…