Oni nie wstydzą się Jezusa

Znane osoby mówią o swojej wierze: Adamek, Pazura, Babiarz, kabaret Mumio, Radwańska, Ziemiec. Naprawdę warto obejrzeć :)

Zobacz także: 

Nie wstydzę się JEZUSA

Kuba Błaszczykowski – Nie wstydzę się Jezusa

Rozumiem, że dla kogoś wiara w Boga może być sprawą indywidualną, aczkolwiek dla mnie osobiście jest bardzo ważną. Myślę, że każdy z nas w momencie kiedy jest ciężko, kiedy są problemy i nie można już liczyć na lekarzy i na inne rzeczy, wtedy zaczyna się odwoływać do wiary, wtedy są momenty, kiedy prosi się Jezusa, Boga aby dał zdrowie, nie zawsze pamiętając o tym co na co dzień. Dlatego ja osobiście z dużą wiarą na co dzień i z dużym przekonaniem o tym, że Chrystus pomaga w życiu codziennym, staram się w pewnym sensie namawiać ludzi do tego, aby nie zapomnieli o tym, co jest najważniejsze, czyli wiara i modlitwa.         

Namawiam do włączenia się w akcję „Nie wstydzę się Jezusa” i zachęcam do zdobywania breloków.

Pozdrawiam, Kuba Błaszczykowski. 

Zobacz świadectwo Kuby Błaszczykowskiego: 

http://www.youtube.com/watch?v=rtp6NPSkdic&feature=player_embedded

Więcej: Nie wstydzę się JEZUSA

• Robert Lewandowski
• Krzysztof Jędrzejewski
• Tomasz Zubilewicz
• Siatkarze Resovii Rzeszów
• Irek Dudek
• Mateusz Ligocki
• Radosław Pazura
• Lidia Jazgar
• Agnieszka Radwańska

• Zobacz także przejmujący wywiad z Jakubem Błaszczykowskim. W ramach cyklu „Niepokonani” rozmowę przeprowadził red. Krzysztof Ziemiec. 

  Niepokonani – Kuba Błaszczykowski

Tomasz Zubilewicz – Nie wstydzę się Jezusa

Tomasz Zubilewicz – znany prezenter telewizyjny mówi o swoich sukcesach, wspominając o największym jakim jest wiara w Jezusa Chrystusa. Życie jest piękne – mówi do nas wszystkich znany prezenter.

Bronisław Wildstein w „Uważam Rze”: Dlaczego nie lubię III RP? „Układ sitw i koterii blokuje naturalne drogi kariery”

 

Najnowszy numer tygodnika „Uważam Rze” poświęcony jest w dużej mierze procesowi przemiany Polaków z ofiar II Wojny Światowej we współsprawców. Autorzy wykazują, że użyta przez Baracka Obamę kłamliwa fraza o „polskich obozach zagłady” jest kulminacją ciągu zdarzeń i manipulacji, który trwa od wielu lat.

W numerze szczególnie warto przeczytać także tekst pisarza i publicysty Bronisława Wildsteina, który odpowiada na pytanie „dlaczego nie lubi III RP”.

W eseju Wildstein podkreśla, że piszę o tym i mówi od 20 lat:

Dziś jednak, gdy zalewa nas infantylny bełkot zachwytu, kiedy główny nurt mediów i jego celebryci krztuszą się propagandową radością, gdy „patriotycznym obowiązkiem” staje się wychwalanie III RP, której całą ułomność i fałsz wciela system Tuska, czas przypomnieć choćby w punktach, na czym zasadza się ten projekt i dlaczego nie spełnił choćby minimalnych oczekiwań tych, którzy serio traktują własne państwo.

 

Po tym autor podkreśla, że należy zgodzić się, że pomimo wszystkich mankamentów stan Polski jest bez porównania lepszy niż w czasach PRL:

Mamy niepodległość i formalną demokrację, a gospodarka ciągle się jakoś rozwija. Nasz relatywny, ekonomiczny sukces jest jednak efektem przedsiębiorczości i zaradności Polaków jako jednostek, które nie tylko nie były i nie są wspierane przez państwo, ale wręcz przeciwnie, musiały borykać się z tworzonymi przez nie barierami i walczyć z jego patologiami. I nie chodzi tylko o przypadłości typowe dla obecnego etapu naszej cywilizacji, chodzi o ułomności specyficzne dla III RP. Gdyż jest to państwo kalekie i chore, które nie spełnia swoich zadań i nie realizuje interesów wspólnoty, ale stanowi żerowisko dla silniejszych pasożytujących na nim kosztem całej reszty.

Właściwie III RP nigdy nie została zbudowana jako nowe państwo. Przez długi czas była tylko reformowanym i sztukowanym PRL. To zaniechanie wyrastało z kilku źródeł.

 

Zdaniem publicysty „Uważam Rze” w najbardziej dojmujący sposób zjawisko to odcisnęło się na wymiarze sprawiedliwości, który stanowić powinien kościec państwa, a jego stan rzutuje na wszystkie wymiary zbiorowego życia:

Już przy Okrągłym Stole przyjęta została zasada obowiązująca w cywilizowanych państwach, która uniemożliwia odwoływanie sędziów z powodów politycznych. Tyle tylko, że ma ona sens wtedy, gdy wcześniej mianowani są oni zgodnie z zasadami państwa prawa, a nie sposób za takie uznać PRL. W efekcie zablokowane zostały jakiekolwiek zmiany w sędziowskim korpusie. Nawet ci jego przedstawiciele, którzy w jaskrawy sposób sprzeniewierzali się niezawisłości i w służbie aparatowi represji łamali również prawo PRL, nie zostali pozbawieni swoich stanowisk.

Bronisław Wildstein omawia też inne patologie III RP – uwłaszczenie nomenklatury, która stała się dominującym środowiskiem polskiego biznesu.

Wszędzie: w administracji, kulturze, nauce, dużych korporacjach porozumiały się z częścią solidarnościowej elity, a w rzeczywistości dokooptowały jej przedstawicieli, aby wspólnie powstrzymać poważniejsze zmiany. W efekcie establishment III RP wyrasta z PRL. Konsekwencje tego są opłakane. Układ sitw i koterii blokuje naturalne drogi kariery. Uniemożliwia niezbędną dla zdrowia społecznego cyrkulację i pluralizm elit. To jest przyczyną „szklanego sufitu” powstrzymującego awans całych generacji młodych i ambitnych, którzy miejsca dla siebie poszukiwać muszą na emigracji

– podkreśla autor.

I dodaje, że po to, aby Polacy zaakceptowali ten stan rzeczy, usypiani są opowieścią o naszym pełnym bezpieczeństwie i wspaniałym rozwoju:

Donald Tusk, który jeszcze w 2007 r. wydawał się widzieć zagrożenia stojące przed naszym krajem, szybko przyjął, że władzę w III RP sprawować można wyłącznie w sojuszu z dominującymi w niej siłami. (…) Jedynym elementem polityki pozostało szczucie na opozycję, która rzeczywiście pragnie zmiany stanu rzeczy. Zamiast reformy gospodarki, która nadałaby jej nową dynamikę, rząd woli się zadłużać

– stwierdza.

Polecamy cały numer tygodnika „Uważam Rze”, który dostępny jest w kioskach.

http://wpolityce.pl/wydarzenia/30436-bronislaw-wildstein-w-uwazam-rze-dlaczego-nie-lubie-iii-rp-uklad-sitw-i-koterii-blokuje-naturalne-drogi-kariery

Miesięcznik „Na Poważnie” JUŻ W SPRZEDAŻY !!! Prof. Jan Żaryn zaprasza do lektury

„Na Poważnie” – to nowy miesięcznik o Polsce, naszej historii i kulturze. Autorami tekstów są znani i cenieni w swoich środowiskach m.in. publicyści, historycy i historycy sztuki, osoby znające swój warsztat, a jednocześnie piszące językiem przystępnym, o sprawach arcyciekawych.Bliskie są nam poglądy konserwatywne i katolicko-narodowe. Jesteśmy Polakami i kochamy nasz kraj, ludzi tu żyjących, i tych, którzy odeszli. Łączymy się także z dziedzictwem pokoleń pozostawionym na Kresach oraz w rozproszeniu – na wychodźstwie.

Tematem wiodącym numeru 3/4 jest słabość dzisiejszej demokracji (w Polsce i na świecie) i jej niegdysiejsza siła oraz względna skuteczność (w I Rzeczypospolitej). Kruszymy mity: czy Jan Zamoyski zasłużył na swoją opinię „trybuna ludu”? – pyta się prof. Jan Dzięgielewski, a dr Paweł Skibiński przybliża nam nieznane oblicze frankistowskiej Hiszpanii. Czy wiedzą państwo, że jednym z podstawowych narzędzi produkowanych przez „demokratów” była gilotyna, wprowadzona przez rewolucję znad Sekwany, a udoskonalona przez innych nosicieli postępu – III Rzeszą? Niestety, używana przeciwko polskim patriotom. Polecamy szczególnie artykuły poświęcone nauczaniu i czerwcowym pielgrzymkom Jana Pawła II do Polski, w 25 rocznicę jednej z przełomowych, tej z 1987 r. Piszą o papieżu – Polaku i naszym katolicyzmie m.in. dr Barbara Fedyszak-Radziejowska i Milena Kindziuk. Ponadto zapraszamy do wędrówki po Świątyniach Opatrzności Bożej, i tych obecnych w przestrzeni publicznej od dawna (np. w Mokobodach), i tej budowanej na polach Wilanowskich. Teksty Izabelli Galickiej i Ludwiki Szymborskiej przenoszą nas w czasie do Sali obrad Sejmu Wielkiego, a następnie przez kolejne wieki i świątynie – w tym, perły polskiej architektury sakralnej. Jak zawsze piszemy dużo o Polonii, tym razem amerykańskiej i szwedzkiej, a także o Polakach na Wschodzie – w tym o Polakach ratujących Żydów w czasie II wojny światowej honorowanych przez współczesne państwo litewskie i umieszczonych na litewskiej liście odznaczonych medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” przez Instytut Yad Vashem w Jerozolimie. Wywiad miesiąca, to rozmowa braci Michała i Jacka Karnowskich z Bronisławem Wildsteinem o deformacjach demokracji, nadto równie ciekawa rozmowa Stanisława Żaryna z Andrzejem Sadowskim z Centrum Adama Smitha, i wiele innych atrakcji. Należą do nich na pewno „kąśliwe” rysunki Andrzeja Krauze i czarno-białe (a zatem lepsze niż kolorowe) zdjęcia Erazma Ciołka. I jeszcze, nigdy nie publikowany rysunek Józefa Czapskiego, i jeszcze…Więcej nie powiem!

Miesięcznik jest dostępny w Empikach i dobrych salonach prasowych: Inmedio, Relay, RUCH, Garmond Press, a także w sklepie portalu wPolityce.pl

KUPUJĘ w sklepie wPolityce.pl

W imieniu całej redakcji zapraszam do lektury!

Jan Żaryn, redaktor naczelny.

Na poważnie Nowy miesięcznik!

„Na Poważnie” – to nowy miesięcznik o Polsce, naszej historii i kulturze. Autorami tekstów są znani i cenieni w swoich środowiskach m.in. publicyści, historycy i historycy sztuki, osoby znające swój warsztat, a jednocześnie piszące językiem przystępnym, o sprawach arcyciekawych. Bliskie są nam poglądy konserwatywne i katolicko-narodowe. PISMO MOŻNA KUPIĆ W NASZYM SKLEPIE: http://sklep.wpolityce.pl/

http://wpolityce.pl/artykuly/30364-miesiecznik-na-powaznie-juz-w-sprzedazy-prof-jan-zaryn-zaprasza-do-lektury