Zakazany owoc (reklama).

Pierwszy film reklamowy „Gazety Polskiej Codziennie” – odrzucony zarówno przez TVP, jak i Polsat. Nie chcą ani prawdy ani pieniędzy.

PO PrOstu kapitalizm (ale inaczej). Czyli co SOCJALIZM???

Hubal – 1973

Bohaterska a zarazem tragiczna historia legendarnego majora Hubala i jego oddziału – ostatniego oddziału Wojska Polskiego, który nie złożył broni po klęsce wrześniowej stając się pierwszym oddziałem partyzanckim II wojny światowej. Niemcy o ruchach oddziału mjr. Hubala byli informowani przez miejscowych konfidentów, którzy współpracowali z okupantem. 30 kwietnia 1940 poczet majora, został zaskoczony w czasie biwaku (prawdopodobnie w wyniku zdrady) przez oddziały 372. dywizji Wehrmachtu w okolicach Anielina koło wsi Studzianna, w odległości ok. 20 km od Opoczna. W gwałtownej walce oddział uległ rozproszeniu, a sam „Hubal” poległ z bronią w ręku.
Niemcy zmasakrowali jego ciało i wystawili je na widok publiczny, a następnie wywieźli do Tomaszowa Mazowieckiego i spalili lub pochowali w nieznanym miejscu. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że miejscem pochówku była miejscowość Wąsosz Górny 40 km na północ od Częstochowy. Obecnie trwa zbieranie wszelkich informacji na temat jego pochówku.
Niedobitki oddziału mjr „Hubala” walczyły do 25 czerwca 1940. W tym dniu oddział został ostatecznie rozwiązany.
(Broni nie złożę…Munduru nie zdejmę…Tak mi dopomóż Bóg… – major Henryk Dobrzański „Hubal” 1897-1940)

https://www.youtube.com/watch?v=g5Enua4F8tY