Podwójnie obcy

Zapierający dech w piersiach film drogi o Samcche-Dżawachetia, odizolowanym regionie Gruzji, gdzie Gruzini i Ormianie żyją razem w atmosferze tłumionej wrogości. Mapy drogowe to otwarte, niekończące się teksty, które mogą zawierać dowolną ilość historii, w tym także opowieść o samym podróżniku. Filmowiec z północy i fotograf z południa podróżują w dziwne miejsce. Jest to kraj, w którym ludzie są zmęczeni swoją historią, gdzie czas ma tendencję do zamarzania, a każde spotkanie przedstawiane jest w krzywym zwierciadle, które pozwala spojrzeć w znajome oczy.

https://vod.pl/filmy-dokumentalne/podwojnie-obcy/cdvsxmb

Życie ostateczne – The Ultimate Life – 2013

Miliarder po odkryciu dziennika dziadka zaczyna analizować swoje życie. Dla tych którzy oglądali film Bezcenny dar jest to kontynuacja opowieści.
Ci którzy go jeszcze nie oglądali mogą z powodzeniem obejrzeć film „Życie ostateczne”  („Bezcenne życie”)  jako oddzielną opowieść.

https://www.cda.pl/video/172532124a

https://gloria.tv/post/xPw6DiCr8ezE2MCGY9wV6c2US

Bezcenny dar (cały film)

Na pogrzebie multimilionera i znanego filantropa spotyka się cała jego niezbyt zgodna rodzina. Większość zgromadzonych bardziej jednak niż samym pogrzebem zainteresowana jest, mającym po nim nastąpić, odczytaniem spadku. Najmniej zainteresowany udziałem w gigantycznym majątku zmarłego wydaje się być jego wnuk, Jason, który wciąż żywi do dziadka urazę, obwiniając go o tragiczną śmierć swego ojca. Entuzjazmu Jasona nie wzbudza też fakt, iż nabycie spadku ma być zależne od tego, czy podoła on serii osobliwych zadań. Mimo poważnych wątpliwości, zachęcany przez swoją chciwą dziewczynę, postanawia jednak przejść wszystkie próby i zdobyć spadek …

„Bezcenny dar” to rzadki przykład kina , które stawia sobie za cel, by poprzez ciekawą rozrywkę, skłaniać widza do szukania dobra. Jest to prawdziwy moralitet w najlepszym tego słowa znaczeniu. Chociaż sytuacja przedstawiona w filmie (bajeczny spadek) nie będzie zapewne udziałem większości widzów, to jego przesłanie jest na tyle uniwersalne, że łatwo da się przełożyć na życie każdego człowieka. Film bowiem pokazuje, że między tym, co człowiek czyni, a tym kim jest (lub kim się staje) zachodzi ścisły związek. Główny bohater czyniąc dobro, z niezbyt dobrych pobudek, staje się lepszym człowiekiem. Odwracając tę sytuację możemy łatwo wyobrazić sobie prawego człowieka, który, kierując się szlachetnymi pobudkami, decyduje się na grzeszne czyny, które w danej sytuacji wydają się mu mniejszym złem, przez co deprawuje się coraz bardziej, aż w końcu staje się złym człowiekiem. Kino częściej zajmuje się tym drugim przypadkiem, jako że jest bardziej dramatyczny. W „Bezcennym darze” natomiast możemy szczęśliwie cieszyć oczy pozytywną przemianą głównego bohatera. Przemiana ta dokonuje się poprzez ciężką i uczciwą pracę, utratę bożków (pieniędzy, wygody i bezpieczeństwa), stratę fałszywych przyjaciół na rzecz prawdziwych, zetknięcie z cierpieniem i śmiercią, przyjmowanie trudnej prawdy o sobie i bliskich, wyzbycie się egoizmu i egocentryzmu, wreszcie poprzez umiejętność zdobycia się na przebaczenie.

Film nasuwa też na myśl słowa Aleksandra Dumasa „Pieniądz jest dla człowieka dobrym sługą, ale złym panem„. Na przykładzie Jasona i jego rodziny ilustruje do jakiej deprawacji i skarłowacenia osobowości doprowadza poddanie się władzy pieniądza. Natomiast na przykładzie dziadka Jasona widzimy wykorzystanie pieniądza jako sługi dla czynienia dobra.

Inną niewątpliwą zaletą filmu są wątki odwołujące się wprost do modlitwy, chrześcijaństwa i, co najważniejsze, samego Pana Jezusa, choć, naszym zdaniem, są one trochę zbyt nieśmiałe i za mało rozwinięte. Domyślamy się, że twórcy filmu bali się, by do jego uniwersalnej moralnej wymowy nie zrażała „dewocyjność” filmu. Jednak temat filmu „aż się prosi” o głoszenie Ewangelii wprost. Brak tu jakby „kropki nad i”. Bez tej kropki co bardziej humanistycznie nastawiony widz może zinterpretować przemianę Jasona jako coś, co mogło dokonać się o samych ludzkich siłach, bez łaski Bożej.

Zapraszam na film jako ciąg dalszy, kontynuację tej opowieści: Życie ostateczne (Bezcenne życie)

 

https://gloria.tv/post/dYZ7TP3xwidg2XirgjVVMUQLU

https://www.cda.pl/video/154676f4

 

Ks. Dominik Chmielewski: Co Bóg mówi dzisiaj do Polaków?

Czy naprawdę wierzysz? (2015)

Czy człowiek potrafi żyć bez wiary? Czy życie bez niej ma w ogóle sens? To pytania, przed którymi – w swoim najnowszym filmie – postawili bohaterów twórcy znanego z polskich ekranów „Bóg nie umarł”. Dwanaście różnych postaw życiowych, dwanaście całkowicie odmiennych charakterów, których drogi niespodziewanie krzyżują się… Każdy z bohaterów – często wbrew swoim przekonaniom – odkryje moc chrystusowego krzyża. Punktem wyjścia do opowiedzenia historii staje się przypadkowe (?) spotkanie ulicznego kaznodziei z proboszczem lokalnej parafii. Uświadamia ono temu drugiemu, jak ważne w prawdziwej wierze – obok szczerej modlitwy – jest działanie w imię dobra.

https://gloria.tv/post/zSBU1QdNhbnn4Gpw9chaJ1Qfa

Ufam Tobie

Film „Ufam Tobie”, nakręcony pod reżyserią Lecha Dokowicza i Macieja Bodasińskiego. Historie ludzi opowiedziane w tym filmie, to żywe dowody na ogromna moc Bożego Miłosierdzia. Ono naprawdę przemienia śmierć grzechu w zmartwychwstanie do życia

 

Monografia wsi Tuczna – Jan Lipka

Tuczna nazwę wzięła od otaczającej ją dzikiej litewskiej puszczy, słynącej z nieprzebranej ilości zwierzyny i obfitujących w ryby potoków. W XVI wieku osiedlono tu drobną szlachtę z ziemi drohickiej i tak powstał zaścianek szlachecki. W okresie przedwojennym władze państwowe dążyły do tego, by zamienić go w dominującą na całą okolicę miejscowość, która w przyszłości mogłaby przekształcić się w miasteczko. Dlatego do zaścianku zaczęto ściągać takich rzemieślników, jak kuśnierzy i młynarzy oraz wydano zgodę na utworzenie w Tucznej targowiska i uruchomiono połączenie autobusowe z Białą Podlaską i leżącymi nad Bugiem Sławatyczami. Ponadto rozpoczęto tu budowę cegielni, której jednak zaniechano z powodu niskiej jakości miejscowego surowca, czyli gliny. Zakładano we wsi nowe sady, mające stanowić zaplecze surowcowe dla przyszłych zakładów przetwórstwa owocowo-warzywnego, drzewa jednak w znacznym stopniu wymarzły w czasie ostrej zimy w 1940 roku. Podobny los spotkała idea zlokalizowania w tym dawnym zaścianku szlacheckim zakładów przetwórstwa mleczarskiego. W 1939 roku rozpoczęto produkcję masła i serów, która zakończyła się w 1943 roku wraz ze zniszczeniem maszyn i urządzeń przez komunistyczną bandę. W 1939 roku rozpoczął w Tucznej działalność sąd grodzki, a w czasie okupacji uruchomiony został szpital. W okresie przedwojennym rozwijała się też w Tucznej najlepsza w całym powiecie bialskopodlaskim spółdzielcza instytucja finansowa, jaką była Kasa Stefczyka. 

 

http://bbc.mbp.org.pl/dlibra/docmetadata?id=8734&from=publication

Przeczytaj także:

Tuczna jako ostoja polskości

ZAŚCIANEK SZLACHECKI TUCZNA. XVI-XX WIEK – Jan Kukawski

Ks. Dominik Chmielewski – Dlaczego nam tak ciężko w życiu.